17-02-2014
Het was alweer maandag. Ik had deze nacht maar een paar
uurtjes geslapen door die stomme pijn. Deze ochtend vertelden ze me dat mijn
katheter eruit mocht en dat was wel een opluchting. Door de epiduraal heb ik de
katheter nauwelijks gevoeld, maar het was toch wel fijn. Helaas zat ik deze
ochtend weer te schreeuwen van de pijn en was ik weer misselijk. De tranen
bleven maar stromen en er kwamen talloze dokters langs mijn bed. Omdat ze niet
meer wisten wat ze konden doen hadden ze de kinderarts erbij gehaald. Na uren
wachten kwam hij met het idee om een pittige pijnstiller via het infuus in te
brengen. Daarvoor kwamen ze nog met ideeën zoals de epiduraal weer aanzetten,
maar dan zou mijn katheter er weer in moeten. Nou nee bedankt. Toen die
pijnstiller na een uurtje een beetje ging helpen kwamen Femke en haar moeder
langs. Zij moet ook geopereerd worden aan scoliose, dus we begrijpen elkaar
best goed. Ze kwamen met superlieve cadeautjes aanzetten en ze is in totaal
drie uur gebleven! Het was erg gezellig en daardoor voelde ik minder pijn. Ook
mijn opa kwam nog langs en hij had een shirt met ‘love you’ erop meegenomen.
Love you 2! Rond 7 uur waren ze allemaal weer naar huis en was ik bekaf. Toen
ze er waren kwam ook nog een zuster vertellen dat ik nu wel eens naar de wc zou
moeten gaan, maar ik kon nog niet lopen. Eerst kwamen ze met een rare po en die
werkte niet. Daarna hadden we gelukkig een goede oplossing gevonden en dat
hielp. Helaas sliep ik deze nacht ook slecht. Want ondanks het infuus was nog
niet al mijn pijn weg.
Heb je vragen: femkescholten@hotmail.com
Kusjes,
Femke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten